21 Şubat 2010 tarihinin karlı bir gününde kızımı kucağıma aldım ve bütün
annelerin tattığı o inanılmaz duyguya bende eriştim. Burada ne kadar tarif
etsem , ne kadar anlatmaya çalışsam da yeterli kelimeleri bulabileceğimden emin
değilim. Sadece onu gördüğümde dünya bir saniyeliğine durdu o an beynime
kazındı ve sonra dönmeye devam etti. Şimdi ne zaman kendimi mutsuz hissetsem o
anımı çıkarıyorum hafızamdan ve onu seyrediyorum , işte o zaman bütün kötü
duygular,düşünceler dağılıyor geriye sadece minik bir tebessüm kalıyor
dudaklarımda ...
Bundan sonraki günlerde onun gelişimini, büyümesini izliyorum..Hayatı
tanımasında ve öğrenmesinde ona en iyi şeklide yardımcı ve destek olmaya
çalışıyorum.
Kızım şu an 16 aylık , gerek bu güne kadar olan ve bundan sonra olacak olan
deneyimlerimi sizlerle paylaşmaya karar verdim.Umarım okuyan herkes kendinden
birşeyler bulur ve faydalanabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder